Beleef de ijstijd in Eisriesenwelt

De Eisriesenwelt Ice Cave in Werfen, Oostenrijk, is één van de meest majestueuze grotten die je ooit zult zien. Deze kalkstenen ijsgrot, die zich over een lengte van 42 kilometer uitstrekt, is de grootste in zijn soort. Het is geen wonder dat er jaarlijks 200.000 toeristen op afkomen. De oudste ijslaag in de wanden van de grot dateert wel van 1000 jaar geleden! Hoewel deze grot enorm groot is, is alleen de eerste kilometer ervan bevroren en open voor toeristen. De rest van de grot bestaat voornamelijk uit kalksteen.

De ijsformaties zijn ontstaan uit gesmolten sneeuwwater dat de grot in liep en bevroor. De structuren blijven bevroren, zelfs in de zomer, omdat de ingang van de grot altijd open is. Daardoor wordt hij blootgesteld aan de koude wind die de temperatuur onder het vriespunt houdt. Elke lente verschijnen er zelfs nieuwe ijsformaties, waarbij het water de grot binnendruppelt en bevriest.

Golvende rotsformaties

Cueva de Arpea in het Spaans – of Caverne d’harpea in het Frans – hoe je het ook wilt noemen, je kunt niet anders dan deze intrigerende natuurlijke formatie bewonderen. Het grottenstelsel is gevormd onder de verwrongen rotslagen in de Aezkoa-vallei op de Frans-Spaanse grens.

Er wordt aangenomen dat deze grotten al sinds mensenheugenis als schuilplaats werden gebruikt door oude herders. Deze unieke formaties en het omringende groen zijn een must voor avonturiers en liefhebbers van grotten.

Je zult denken dat het gefotoshopt is

De Antelope Canyon van Arizona, die is ontstaan door de erosie van zandsteen als gevolg van regenwater en overstromingen, is werkelijk ontzagwekkend. Als je het niet zelf hebt gezien, zul je denken dat het gefotoshopt is.

De Antelope Canyon bestaat uit twee verschillende, maar even verbazingwekkende slot canyons die respectievelijk “Upper Antelope Canyon” en “Lower Antelope Canyon” of “The Crack” en “The Corkscrew” worden genoemd. Beide liggen in het LeChee Chapter van de Navajo Natie. De canyons zijn niet open voor het publiek en zijn uitsluitend toegankelijk door rondleidingen.

De Blauwe Grot van Capri

Deze Blauwe Grot is een zeegrot gelegen voor de kust van het eiland Capri, in Zuid-Italië. Zoals de naam al zegt, is deze grot beroemd om zijn schitterende blauwe tinten. Als het zonlicht door de enorme onderwaterholte schijnt, ontstaat er een prachtige turquoise reflectie die de grot verlicht.

Het is dus niet verwonderlijk dat de grot miljoenen bezoekers uit de omgeving en uit de hele wereld aantrekt. Hopelijk weet je hoe je moet drijven als je dit schateiland bezoekt, want je moet op je rug gaan liggen om door de opening van de grot, die niet meer dan een meter hoog is, te komen.

Oud leven in een vreemde grot

Wetenschappers hebben in Naica, Mexico, een nieuw gebied ontdekt waarin het leven zélf kan voortbestaan. In tegenstelling tot de habitat van vele andere grotten en ondergrondse gebieden, waar kolonies bacteriën op bemoste wanden en aarde groeien met weinig of geen zonlicht, ontdekten de wetenschappers dat de microben in Naica ingesloten zijn in reusachtige kristallen. Over het algemeen vonden zij hier eencellige bacteriën.

Ze vermoeden dat het leven hier in deze vreemde omstandigheden al zo’n 50.000 jaar gedijt. Bovendien voedt deze bacterie zich met mineralen als ijzer en magnesium, die in de kristalformaties overvloedig aanwezig zijn. De wetenschappers zijn nu gaan uitzoeken hoe het leven in zo’n extreme omgeving kan gedijen.

Niet de doorsnee grot

Een andere beroemde zeegrot op onze lijst, maar niet minder indrukwekkend, is Fingal’s Cave in Staffa, Schotland. Zijn zeer kenmerkende kubische structuur wordt gevormd door zeshoekige basaltpilaren die gevormd werden in een Paleocene lavastroom. Wat nog interessanter is aan deze grot is dat zijn grootte, de vorm en het natuurlijk gewelfde dak samen met de golven mystieke geluiden maken die de toch al kathedraal-achtige sfeer versterken.

De naam van de grot is ontstaan rond Finn MacCumhaill, of Fingal (250 na Christus) – een Keltische evenknie van Koning Arthur. Volgens de legende was Fingal de vader van Ossian, de traditionele bard van de Gaels. Toen de Gaels vanuit Ierland naar Schotland migreerden, kwamen de verhalen over Fingal ook mee, zodat hij al snel ook in Schotland werd vereerd.

De grot van het heiligdom

De Batu Caves in Maleisië herbergen een van de populairste Tamil heiligdommen buiten India. De grot werd gebouwd ter ere van Lord Murugan (een Tamil-god), waardoor hij ook het middelpunt is van hindoe-festivals.

De Batu Caves zijn gebruikt door zowel Engelse en Chinese kolonisten als door de inheemse Temuan bevolking. Deze historische grot staat vol met beelden en is altijd open voor bezoekers.

Spectaculaire tinten blauw

De Blue Lake Cave in Brazilië is beroemd om zijn griezelige, natuurlijke formaties, maar nog meer om zijn betoverende, diep azuurblauwe meer. Hoewel er andere meren in de omgeving zijn, is dit natuurlijk gekleurde meer veruit het meest indrukwekkende.

De prachtige ondergrondse blauwe watermassa stort naar een diepte van 60 meter. Sommigen geloven dat dit meer wordt gevoed door een ondergrondse rivier die nog moet worden ontdekt.

Bewonder St. Michael’s Cave

Michael’s Cave in Gibraltar is duizenden jaren oud. Deze grot lijkt een magische aantrekkingskracht te hebben die bezoekers niet kunnen weerstaan. De prachtige formaties, enorme kamers en rijke geschiedenis trekken jaarlijks meer dan 1.000.000 bezoekers.

In de vroege jaren 1800 gingen twee soldaten naar beneden om deze enorme grot te verkennen, maar ze verdwenen op mysterieuze wijze in de kalkstenen zalen. Hun overblijfselen werden nooit gevonden.

Wormen die oplichten in het donker

De getijden van sommige oceanen zitten vol met fosforescerende bacteriën die aan de oppervlakte gloeien en iedereen betoveren die het geluk heeft er getuige van te zijn. Ze lijken bijna op sterren die aan de nachtelijke hemel schitteren, maar ze bevinden zich in het water om je heen, helder en dichtbij. Je kunt er zelfs interactie mee hebben. Soortgelijke fosforescerende bacteriën zijn te vinden in de diepzeevisserij, waar ze worden gebruikt bij het vissen. In Nieuw-Zeeland is een soortgelijk fenomeen te vinden langs de plafonds en wanden van grotten.

Als je een kajak-tocht maakt door deze grot in Waitomo, Nieuw-Zeeland, zul je deze natuurlijke magie waarschijnlijk tegenkomen; en wees niet verbaasd als deze lichtgevende, kleine objecten bewegen! Die mooie kleine dingen die dit grottenstelsel bewonen, waarvan wordt aangenomen dat ze zo’n 30 miljoen jaar geleden zijn ontstaan, zijn eigenlijk wormen. Ze bungelen nonchalant aan het plafond, wachtend op hun volgende maaltijd.

Vleermuisland

Er is een grot in Barangay Tambo, op het eiland Samal, die slechts 245 meter diep is. Op het eerste gezicht onopvallend, maar als je eenmaal in de grot bent, zul je tot je verbijstering ontdekken dat zelfs Dracula of Batman zouden beven bij het zien van de duizenden vleermuizen die er wonen.

Deze grot in Samal Island wordt gebruikt als toevluchtsoord voor de Monfort vleermuis. Ze vermenigvuldigen zich al jaren massaal in de ondergrondse schaduwen, waar ze door hun gevoel voor echolocatie precies weten hoeveel ruimte ze hebben en hoever de structuur reikt. Ze hangen zo massaal aan de wanden van de grot dat het op het eerste gezicht lijkt alsof de grot zwart geschilderd is.

Grotten van de Oude Dood

Als je van avonturenfilms zoals Indiana Jones houdt, of je je ooit hebt afgevraagd of de prehistorische verhalen over mensenoffers waar zijn, dan zal een grot in Noord-Ierland beslist je interesse wekken. De grot bevat relikwieën van mensenoffers die tot op heden bewaard zijn gebleven.

Opgesloten in de donkere kamers liggen menselijke botten, griezelige beelden van menselijke hoofden op spiesen en andere rariteiten. Als je door de kronkelende gangen van de grot loopt, zie je vaak kuilen vol afgedankte menselijke resten. Deze grotten maken deel uit van de grotere Smoo Cave, en om er te komen moet je over alle mogelijke avonturiers- en speleologie-vaardigheden beschikken. Het terrein is moeilijk begaanbaar en, menselijke offers daargelaten, misschien niet voor iedereen geschikt.

De watersalamander

Wetenschappers zeggen dat de dieren die ondergronds gedijen veel moeilijker van elkaar te onderscheiden zijn dan diegene die aan de oppervlakte leven. Met minder variatie in hun omstandigheden, zijn de verschillen die ze hebben ontwikkeld niet zo duidelijk. Ze zijn meestal ongewoon gevormd, en hun kenmerken ontwikkelen zich afhankelijk van de extreme omstandigheden van de ondergrondse omgeving, dus hoe dieper een grot gaat, hoe vreemder ze worden.

De watersalamander is een vreemd, bleekroze wezen dat leeft in de grotten van Slovenië en Kroatië. Hij is blind, broedt en zwemt onder water. Hij gebruikt zijn elektrogevoel om zijn omgeving te controleren, en hij kan meer dan honderd jaar oud worden.

Zie de kunst van oude kolonisten

Niah Cave is een van de grootste kalksteen grotten in de wereld, en is van groot historisch belang omdat er tekeningen in staan van 40.000 jaar geleden. Archeologen en historici geloven dat de bewoners tot de eerste kolonisten in Oost-Maleisië behoorden.

De grotten zijn ook een populaire toeristische bestemming voor de vogelnest-industrie, want alle vogels die in de grotten nestelen zijn privébezit en de eigenaar heeft het recht de nesten te oogsten. Het oogsten gebeurt meestal in januari en juni.

Grotten gevuld met vergif

Hoewel ze donker en vreemd zijn voor ons als bovengrondse bewoners, kunnen grotten uitnodigend zijn. Sommige zijn zelfs door de overheid tot toeristische attractie gemaakt, met een scala aan activiteiten voor zowel professionele speleologen als dagjesmensen. Maar reken Movile Cave niet mee. Als je deze grot in Constanta durft te betreden, zou het wel eens de laatste plek kunnen zijn die je ooit in je leven bezoekt, met alle gevaren die daarbij horen.

Volgens de folklore zijn vampiers, spoken en geesten niet de enige zaken om bang voor te zijn in Roemenië. Constanta, dat aan de Zwarte Zee ligt, heeft veel “giftige grotten”, genoemd naar de dodelijke wezens die in hun diepten rondkruipen. Duizendpoten, spinnen, schorpioenen: Movile Cave heeft ze allemaal. Als je door de smalle kalksteen tunnels loopt, kom je uiteindelijk bij een spelonk waarin zich een meer bevindt. Als je denkt aan het soort ongerepte waterwegen waar wij mensen graag relaxen, denk dan nog eens goed na. Het meer van Movile verspreidt de rotte eieren-geur van zwavel, en de atmosfeer in het amfitheater is vergeven van allerlei gassen. Als je de rust van het oppervlak verstoort door een steen te gooien, komt er giftige waterstofsulfide vrij. Dus misschien moet je dit meer niet op je lijstje van te bezoeken meren zetten!

Grotten gevuld met vergif: Deel II

Movile is niet de enige giftige grot die Constanta te bieden heeft. Er zijn namelijk vele grotten die uiterst gevaarlijk zijn en die, als je ze wilt bezoeken, een zorgvuldige planning en veiligheidsuitrusting vereisen. Sommige wetenschappers zijn natuurlijk bereid het erop te wagen. Bij een van de meest extreme grotten die ze hebben ontdekt, moeten klimmers zich in de diepte laten vallen, waar het zuurstofgehalte van de atmosfeer met de helft is gedaald.

Zodra de afdaling is gemaakt, komt er door het giftige water nog een extra gevaar bovenop de toch al vijandige omgeving. Een zuurstofapparaat is essentieel. Anders zouden avonturiers snel hoofdpijn krijgen, zuurstofgebrek krijgen en ter plekke sterven. Deze grot herbergt talrijke soorten die wetenschappers graag willen bestuderen.

Grotten gevuld met vergif: Deel III

De verhalen die voortvloeien uit deze giftige grotten zijn verbazingwekkend maar zeldzaam. Als wetenschappers de grotten regelmatiger (en veiliger) zouden kunnen onderzoeken, zouden ze ongetwijfeld met wetenschappelijke rapporten kunnen komen die veel weg hebben van science fiction. Eén onderzoeksthema waar ze momenteel aan werken is hoe bacteriën kunnen overleven in een omgeving zonder zuurstof.

Om zich aan te passen hebben ze een manier ontwikkeld om de chemicaliën in de lucht af te breken. Ze functioneren net als planten door kooldioxide op te nemen. Sommige bacteriën breken zwavel af tot zwaveloxide. Vreemd genoeg vreet deze toenemende aanwezigheid van zwavelzuur het omringende kalksteen op, waardoor de grot nog groter kan worden.

Bekijk zeldzame formaties in Lechuguilla Cave

Lechuguilla Cave, gelegen in New Mexico, is verreweg de meest bijzondere grot ter wereld. Tot 1986 werd de grot als een kleine en onbeduidende grot beschouwd, maar recente verkenningen hebben het tegendeel bewezen, door de ontdekking van de enorme kamers en enkele van de zeldzaamste formaties die ooit zijn gezien.

Met 138,3 mijl (222,6 km) is dit de langste kalksteen-grot in de Verenigde Staten. Lechuguilla is genoemd naar de canyon waar hij doorheen loopt, die vernoemd is naar Agave Lechuguilla, een plantensoort die daar voorkomt. De toegang tot de grot is beperkt omdat er voortdurend wetenschappelijk onderzoek plaatsvindt.

De spin van Baja

Als je ineenkrimpt bij het zien van een grote huisspin, is de spin uit Baja misschien te veel voor je. In tegenstelling tot de gewone spinnen waaraan we gewend zijn (die ons nog steeds laten schrikken), is de spin uit Baja net zo dodelijk als hij eruitziet.

Maar je vindt ze niet zomaar overal, dus je hoeft niet bang voor ze te zijn… tenzij je van plan bent de grotten in het Sierra Cacachila gebergte te verkennen. Baja spinnen bespioneren graag hun prooi, terwijl ze wachten op het juiste moment om ze uit te schakelen. Ze liggen op de loer in de duisternis van de wanden van de grotten. Hun donkere kleur is perfect om ongezien in de schaduw te verdwijnen. Ondanks hun reusachtige doorsnede van 10 cm (de gemiddelde lengte van een smartphone), zijn deze kleine duivels praktisch onzichtbaar. De Baja spin is nauw verwant aan de Braziliaanse dwaalspin, ook bekend als de giftigste spin ter wereld.

Donkerblauwe gaten

Veel mensen denken ten onrechte dat ze, om grotten te kunnen ontdekken, eerst bergen moeten beklimmen of door bossen en bergketens moeten trekken. Dit is echter absoluut niet waar. Voor sommige grotten moet je ook in de oceaan duiken.

Over de hele wereld zijn er veel onderwatergrotten, maar de Bahama’s hebben het grootste aantal. Net als grotten op het droge, worden onderwatergrotten gedefinieerd door hun donkere openingen. Hoe donkerder de schaduw, hoe dieper de grot. Het is een bezienswaardigheid van bovenaf, vooral nu, in de tijd van drones.

De grootste grot ter wereld

De Sơn Đoòng Grot in Vietnam is tot nu toe qua oppervlakte de grootste bekende grot ter wereld. Deze enorme grot zit vol met ontelbare wonderen, waaronder zijn eigen weersystemen, ecosystemen en geologische formaties.

Er wordt aangenomen dat hij ongeveer twee á vijf miljoen jaar oud is. Sơn Đoòng betekent ‘grot van de bergrivier’ in het Vietnamees, naar zijn interne, snelstromende ondergrondse rivier.

Een eindeloos gat

Sommige rotsen verweren na verloop van tijd, waardoor ze breken en holtes en verraderlijke spleten achterlaten, die zich uitstrekken tot in de diepte van de aarde. Hoewel dit onheilspellend klinkt, is dit waarschijnlijk de manier waarop veel van de huidige grotten zijn ontstaan. Sommige resultaten van dit proces zijn echt angstaanjagend. Deze bodemloze put in Ellison’s Cave is iets anders. Hij is niet per se bodemloos. Maar als je van plan bent een steen te gooien en te wachten tot die de bodem bereikt, zou je kunnen overwegen om een kamp op te zetten.

Ellison’s Cave (die zich verticaal uitstrekt over een afstand van 324 meter) heeft meer dan één grot. De grootste van allemaal, met de toepasselijke naam “Fantastic”, strekt zich naar schatting uit over 178 meter. Dat is ongeveer de helft van de hoogte van het Empire State Building, ongeveer 51 verdiepingen. Het gat is een diepe, donkere ruimte, gevuld met meanderende uitlopers en buitenaards aandoende onderaardse wezens, waardoor het een gevaarlijke speleologie is. Ellison’s is de 12e diepste grot in Noord-Amerika, maar de Fantastic krijgt de hoofdprijs als het gaat om de diepste grot op het continent.

Verborgen meren

Griekenland staat bekend om zijn rijke geschiedenis, prachtige landschap en hoge bergkammen met witgepleisterde huizen bovenop. Hoewel velen bij het plannen van hun reis naar Griekenland vooral aan het eten denken, is speleologie ook een populaire reden om erheen te reizen. Sommige van de Griekse grotten bevinden zich op de ongerepte bergtoppen van het land, terwijl andere ondergedompeld zijn in het kristalheldere blauwe water van de kustlijn. Omdat beide een prachtig avontuur betekenen, zou je volgende reis naar Griekenland wel eens een mix van beide kunnen zijn.

De Melissani is een grot waar je in kunt klimmen en, eenmaal binnen, kunt afdalen naar een helder en vredig meer. De grot is genoemd naar het eiland waar hij op ligt, en toeristen gaan er graag heen om deze plek per kajak of kano te verkennen. Het is een verborgen paradijs voor avonturiers.

Stalactieten: een natuurlijk wonder

Stalactieten behoren tot de eerste dingen die je aandacht trekken als je een grot binnenstapt. Ze voelen aan als lange naalden die uit het plafond van de grot naar beneden reiken, klaar om je elk moment te kunnen steken. Ze zijn ook prachtig om naar te kijken, majestueus, als de natuurlijke pilaren van een oud, ondergronds koninkrijk.

Deze natuurlijke wonderen worden beetje bij beetje gevormd door sedimentrijk water dat van het plafond van de grot druipt. Zoals je kunt verwachten van iets dat langzaam wordt gevormd, groeien ze niet zo snel. Het kan tot 1000 jaar duren voor een stalactiet slechts 10 cm groeit (de lengte van een smartphone… of een Baja-spin!). Speleothems zijn het meest voorkomende type stalactiet ter wereld, vanwege de overvloed aan kalksteen in grotten. De langste stalactieten op aarde zijn te vinden in de Jeita grot in Libanon, met een lengte tot wel 8 meter.

Grotkunst

Grotten geven ons het gevoel dat er altijd iets spannends op de loer ligt. Ze zijn gevuld met donkere, grillige gangen en ons gevoel voor avontuur zegt ons dat er wel iets te ontdekken valt. Terwijl ze voor de moderne mens een plaats van mysterie en onderzoek vormen, leefden er in de prehistorie ook mensen in grotten. Voor vroege mensachtigen waren grotten een zeldzame en welkome schuilplaats tegen vijandige externe omstandigheden. Het is dus helemaal niet vergezocht om overblijfselen en links naar dit lang vergeten verleden te zoeken.

In deze Argentijnse grot hebben onderzoekers tientallen handafdrukken ontdekt op de ruwe wanden. Deze zijn geïnterpreteerd als een vroege vorm van kunst, waarbij rood krijt als techniek werd gebruikt. Het werk zou 9.500 tot 13.000 jaar oud zijn, en deze ontdekking vertelt ons evenveel over de aard van de prehistorische mens als over de moderne mens. Het lijkt erop dat we door de millennia heen altijd vervuld zijn geweest van een aangeboren behoefte om ons creatief uit te drukken.

Stalagmieten: het andere natuurwonder

Stalagmieten danken hun bestaan aan hun soortgenoten van boven: de stalactieten. Hun groei verloopt geleidelijk, vanaf de grond, opgebouwd uit de mineraalrijke uitwerpselen van de stalactieten aan het plafond. Stalactieten en stalagmieten zoeken elkaar op vanaf het moment dat de eerste druppel valt. In de loop van de tijd en door de opbouw van mineralen komen ze met oneindig kleine stapjes steeds dichter bij hun tweelingbroer.

Net als stalactieten duurt het vele jaren voor een stalagmiet zich ontwikkelt. De langste stalagmiet die bestaat is te vinden in de Doolin Cave in Claire, Ierland. Naar verluidt steekt hij zo’n 6,5 meter hoog uit de grond, wat ongeveer de lengte is van de neus van George Washington… op Mount Rushmore.

Bewonder het marmer

Moeder Natuur heeft zichzelf zeker overtroffen toen ze de Marmeren Grot creëerde in Patagonië, Chili. Deze verbluffende, natuurlijke Marmer formatie werd 6.000 jaar lang gevormd door de golven van het Carrera meer die constant tegen de vaste steen aan sloegen.

De kleuren zijn ook volkomen natuurlijk. De verschillende tinten blauw zijn het resultaat van het azuurblauwe water van het meer, dat de patronen indeelde op basis van het waterniveau in die tijd. Er zijn drie belangrijke marmeren formaties: El Catedral (de Kathedraal), La Capilla (de Kapel), en La Cueva (de Grot).

Rollen uit de Dode Zee

Het is belangrijk om met een open geest een nieuwe grot te ontdekken. Ze staan bekend om hun vele geheimen. Sommige zijn in de loop der tijd vergaard, andere zijn erin geëvolueerd. De kans dat je er relikwieën van vroegere beschavingen vindt is even groot als de kans dat je er een nooit eerder gezien onderaards wezen aantreft.

In deze grot in de woestijn van Judea ontdekten ontdekkingsreizigers tot hun schrik meer dan ze ooit hadden verwacht. Meer dan geheime meren en zeldzame mineralen; deze grot was in 1947 de thuisbasis van bewijsmateriaal van de begeerde Dode Zeerollen. Ze waren echter teleurgesteld dat de rollen zelf vele jaren eerder waren geplunderd. Maar andere voorwerpen en rollen waren overgebleven. Een van de manuscripten, geschreven op papyrus en dierenhuid, bevatte teksten uit de 4e eeuw voor Christus en de 2e eeuw na Christus.

De seizoensschat

De Skaftafell ijsgrot in het Vatnajokull National Park in IJsland is een spectaculaire tunnel-formatie die alleen in de winter te zien is, wanneer de temperaturen laag genoeg zijn om de gletsjerrivieren te laten bevriezen.

Je moet flexibel zijn als je dit wilt zien, want de tocht is sterk afhankelijk van de omstandigheden. Maar het is de moeite waard. Een bezoek aan een ijsgrot biedt bezoekers de unieke kans om blauw licht vast te leggen dat door gletsjerijs valt.

Neanderthalers en hun wereld

Een grot in Frankrijk geeft ons een kijkje in de prehistorische wereld van de Neanderthalers. In de grot zijn bouwwerken gevonden die zijn gemaakt door deze archaïsche mensen, die volgens wetenschappers tussen 400.000 en 40.000 jaar geleden leefden.

Deze bouwwerken zijn samengesteld uit stalactieten en stalagmieten die zijn omgehakt om een soort brandstapel of ring ter grootte van een kamer te vormen. Sommige zijn gemaakt om een soort grafkamer te vormen, en andere voor seances of soortgelijke rituelen. Er zijn nog andere voorwerpen in deze grot waarvan wetenschappers en onderzoekers tot op de dag van vandaag niet weten waar ze voor dienen, maar die waardevolle aanwijzingen geven over de cultuur van onze voorouders.

Wandel door de langste grot ter wereld

Mammoth Cave National Park, gelegen in Kentucky, is het langste grottenstelsel ter wereld. Het strekt zich uit over meer dan 400 mijl (640 km) met verbazingwekkende gangen, die twee keer zo lang zijn als het op één na langste grottenstelsel Sac Actun in Mexico, dat een onderwatergrot is.

Het Nationaal Park biedt fascinerende rondleidingen, die bezoekers informeren over tal van opmerkelijke kenmerken van de grot, zoals de bevroren Niagara, Grand Avenue, en de beroemde Fat Man’s Misery. Er is zoveel te zien in deze grotten dat rondleidingen wel zes uur kunnen duren.

De huizen van ƒHobbits

Een grot in Indonesië genaamd de Liang Bua kan het harde bewijs leveren dat onze planeet ooit het thuis was van mensachtigen die slechts 1 meter lang waren. Ze worden Homo floresiencis genoemd, een naam die is afgeleid van die van het Indonesische eiland waar ze zijn gevonden: Flores. De algemene overtuiging is dat zij een andere soort zijn dan de moderne mens, zoals blijkt uit genetische bevindingen en hun duidelijke anatomische verschillen.

Aanvankelijk werd gedacht dat de Homo floresiencis tot 12.000 jaar geleden bestond, maar dit werd weerlegd door nieuwe ontdekkingen die aantonen dat ze ongeveer 50.000 jaar voor de opkomst van de Neanderthalers ophielden te bestaan.

Het licht aan het eind van de tunnel

Bij Benigal Beach, Portugal, is deze grot werkelijk een lust voor het oog. De ingang is bedekt met fijn zand met een “dak” raam waar de zonnestralen naar binnen schijnen. De rijke, warme kleuren van de formaties en het geluid van de golven maken van deze grot een verleidelijk en gastvrij toevluchtsoord.

Het wordt afgeraden om naar de grot te zwemmen omdat de getijden snel veranderen, en de stromingen in dit gebied zeer sterk kunnen zijn. Maar maak je geen zorgen, er zijn genoeg boten waar je op kunt stappen. Deze grot is echt een natuurwonder en alle bezoekers zullen de grot enthousiast weer verlaten.

Kannibalisme in oude samenlevingen

Onderzoekers hebben geprobeerd meer details te verkrijgen over hoe de Neanderthalers duizenden jaren geleden leefden. In de loop der jaren hebben we enkele belangrijke aanwijzingen gevonden over hun uiterlijk en over hun cultuur. Een Spaanse grot leverde schokkende nieuwe ontwikkelingen op. Uit bewijsmateriaal dat daar werd gevonden blijkt dat kannibalisme veel voorkwam bij de Neanderthalers.

Ben je klaar om bang te worden? In deze grot werden menselijke botten gevonden met sporen van beten. Ze worden op ongeveer 10.000 jaar oud geschat, en er is duidelijk te zien dat ze gekookt zijn en dat er op is gekauwd. Wat hier echt gebeurd is, moeten we met onze verbeelding invullen. Maar studies tonen aan dat de Neanderthalers dit waarschijnlijk eerder deden als een tactiek om rivaliserende stammen te intimideren, dan om zich te voeden.

Water maki’s

De oude wezens die ooit op aarde rondzwierven waren reusachtig, zelfs in vergelijking met de grootste van de wezens waarmee we vandaag de dag de planeet delen. Zozeer zelfs dat er vroeger reusachtige libellen rondzwierven in oerwouden. Ook waren er kolossale vogels en herten die meer dan een meter hoog waren.

Maki’s zijn waarschijnlijk niet de eerste dieren die bij je opkomen als je aan grote dieren denkt. Maar duikers hebben in een onderwatergrot in Madagaskar botten van lemuren blootgelegd, waarvan ze schrokken vanwege hun enorme omvang. Deze zoogdieren zijn arboreaal, wat betekent dat ze normaal gesproken in bomen leven. Hoe hun botten in deze diepe onderwatergrot terecht zijn gekomen is een raadsel. De meest waarschijnlijke verklaring is dat ze door de stroming zijn meegesleurd. Toch is het idee van gigantische, zwemmende maki’s die via de oceaan migreren best cool (hoewel vergezocht).

Een zeer oud mensenras

Net als wetenschappers denken dat ze grip hebben op het menselijk ras en waar we in het schema der dingen passen, leidt het leven hen naar kleine ontdekkingen die alles weer op losse schroeven zetten. Onze basiskennis wordt voortdurend uitgedaagd en verstoord door onze ontdekkingen, met geen beter voorbeeld dan deze verwarrende grot in Afrika. In de duistere diepten ontdekten wetenschappers een unieke berg menselijke botten. Zoiets was nog nooit eerder gevonden.

Deze resten kwamen niet overeen met gegevens die we hebben over de ontwikkeling van de mens in de geschiedenis, en wetenschappers noemden hem Homo naledi. Er zijn nog niet genoeg gegevens verzameld over de exacte leeftijd van deze soort, maar momenteel wordt geschat dat hij ongeveer 3 miljoen jaar oud is. Deze hominide heeft een kleinere hersenholte dan de moderne mens, met een meer geprononceerde wenkbrauwboog.

De Regenbooggrot

Deze opmerkelijke grot in China lijkt te zijn gemaakt van deeltjes van een regenboog. Hij wordt de Karstgrot genoemd, en er wordt gezegd dat hij is ontstaan door een oude rivier die er 500.000 jaar geleden doorheen stroomde.

Wat de Karst van binnen zo mooi maakt, is het feit dat de rotsen, stalactieten en pilaren, een mengeling van geel, blauw en paars weerspiegelen. Hij staat ook bekend als de Rietfluitgrot. In de oorlog gebruikten de Chinezen deze grot vanwege zijn toegankelijkheid als schuilplaats, met name tegen luchtaanvallen. Hij is niet alleen mooi, maar heeft ook talloze levens gered.

Een ander soort parel

Men kan zich alleen maar voorstellen hoeveel wonderen er in deze diepe, mysterieuze grot te vinden zijn. De stalactieten en stalagmieten zelf trekken onze aandacht en nemen binnenin de vorm van altaren aan. We staan versteld van de manier waarop ze zijn gevormd uit oplosbaar materiaal. Door het jarenlang druppelen daarvan zijn ze hard geworden en zelfs gekristalliseerd.

Grotten kunnen ook hun eigen versie van parels maken. Ze zijn misschien niet zo waardevol als die uit de Zuidzee, maar ze zijn glad en prachtig om te zien. Ze worden gevormd door het druppelen van kalkhoudend water op aarde, dat na verloop van tijd stolt tot een collectie gladde bollen.

Verken de ecosystemen van Puerto Princesa

Het Puerto Princesa Subterranean River National Park in de Filippijnen staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en is een van de zeven nieuwe natuurwonderen. En als je een natuurliefhebber bent, zul je blij zijn om alle unieke dieren, planten en de hele biodiversiteit die de grot te bieden heeft, te ontdekken. Meer dan 800 plantensoorten, waaronder 300 boomsoorten, 200 vogelsoorten, 30 zoogdieren, 19 reptielen en 8 vleermuis soorten zijn hier thuis.

De ingang van de grot is slechts een korte wandeling verwijderd van een nabijgelegen stad. Maar de rivier, die per boot bevaarbaar is, is slechts tot 4 kilometer bereikbaar vanwege het ernstige zuurstofgebrek voorbij dat punt. Alsof dat nog niet cool genoeg was, ontdekte een groep geologen in 2010 dat de ondergrondse rivier een tweede verdieping heeft, waardoor verschillende kleine watervallen in de grot ontstaan.

Mysterieuze diepten

Een duik in de diepte van een grot met drastische atmosferische veranderingen zal ongetwijfeld zijn tol eisen van zelfs de meest ervaren ontdekkingsreizigers en onderzoekers. Het zal enorm veel tijd kosten om de volledige diepte van de Kruberagrot te verkennen, als ze tenminste succesvol zijn. Ze zullen van het ene kamp naar het andere moeten trekken en door onbekend terrein en troebel water van onbekende samenstelling moeten waden.

De grootste uitdaging is om je aan te passen aan een omgeving waar je niet voor gemaakt bent. Het milieu zelf kan al heel desoriënterend zijn. Stel je daarbovenop alle uitrusting voor die moet worden meegesjouwd om de ontdekkingsreizigers zo lang als nodig in leven te houden, en die door kleine tunnels naar het diepe onbekende wordt gesleept.

Omring jezelf met ijs

Dit ijzige heiligdom bij de Mutnovsky Vulkaan in Rusland is een fascinerend grottenstelsel dat in de omgeving van de gletsjers is gevormd door fumarolen, kleine openingen die gassen en vulkanische hitte afgeven.

De laatste uitbarsting van de vulkaan vond plaats in 2000. Als je de grot op het juiste moment bezoekt, zul je zien hoe het zonlicht de bevroren wanden van de grot binnendringt en ze in alle kleuren van de regenboog schildert.

Vissen met een geheim berichten systeem

Een van de meest opmerkelijke dingen aan de creaties van de natuur is hun vermogen om zich aan te passen aan alle mogelijke omgevingen – zelfs de meest harde en vijandige onderaardse gebieden waar zonlicht altijd afwezig is. Bovendien hebben veel wezens geleerd om zelfs zonder zuurstof te overleven en te gedijen in gebieden die giftig zijn voor alle andere levensvormen.

Er ontwikkelen zich anatomische veranderingen in deze wezens zodat ze niet uitsterven. Vleermuizen kunnen hun echolocatie gebruiken om in volledige duisternis te navigeren. Als onderdeel van het evolutieproces heeft de blinde vis een zogenaamde laterale lijn ontwikkeld, waarmee hij zijn weg kan vinden door trillingen en drukveranderingen in het water waar te nemen. Hij kan subtiele veranderingen in de omgeving interpreteren door berichten van deze lijn naar zijn centrale zenuwstelsel te sturen, waardoor hij snel kan handelen zonder ook maar iets te hoeven zien.

Enorme kristallen

Iemand zonder de juiste beschermende uitrusting zou het niet langer dan dertig minuten uithouden in de Kristalgrot in Naica, Mexico. De atmosfeer in de ruimte is ongeveer 48°C, met een luchtvochtigheid van 90%, dus door de temperatuur zou zelfs de meest geharde mens in een oogwenk omvallen. We hebben je al eerder laten zien hoe onderzoekers verbijsterd blijven over het voortbestaan van leven in de kristallen zelf, die naar schatting ongeveer 50 miljoen jaar oud zijn.

Deze kristallen zien eruit als enorme, lichtgevende staven die in het land zijn gestoken. Sommige zijn ongeveer 10 meter lang en wegen ongeveer 55 ton. Zodra je de grot binnengaat, torenen deze kristallen boven je uit, en ze zijn op zijn zachtst gezegd formidabel.

De bodemloze onderwatergrot

De betoverende onderwatergrot van Chinhoyi Caves in Zimbabwe trekt al sinds zijn ontdekking in 1888 ontdekkingsreizigers aan. Diepzeeduikers hebben wel tot op een diepte van 120 meter gespeurd, maar niemand heeft tot op heden de bodem bereikt, dus gelukkig valt er nog veel te ontdekken.

Het grottenstelsel bestaat voornamelijk uit kalksteen en dolomiet. In de hoofdgrot is een poel met kobaltblauw water, die bekend staat als de Sleeping Pool of Chirorodziva (Poel van de Gevallenen). Er kan het hele jaar door gedoken worden in de grotten, en de omstandigheden zijn optimaal, want het zicht is goed en de temperatuur komt nooit boven de 22 tot 24°C uit.

Het vreemde, wonderlijke mysterie van de grotten

Ondanks de gevaren die het verkennen van ‘s werelds meest mysterieuze grotten met zich meebrengt, worden wetenschappers toch voortdurend aangetrokken om hun tijd en moeite te steken in het verkennen van deze grotten. Grotten zijn veel meer dan alleen maar holtes onder de aardkorst; ze zijn interessante locaties voor allerlei relikwieën en levensvormen. Achter hun donkere openingen schuilt een scala aan levendige kleuren, een geheel nieuwe omgeving, een complex ecosysteem dat op ons wacht om zijn geheimen te ontdekken.

Stel je voor wat we zouden kunnen doen als al deze informatie zou worden blootgelegd? Binnenin deze vreemde omgevingen, en tussen de wezens die ze kunnen bewonen, liggen misschien de antwoorden op dringende problemen, zoals klimaatverandering en de aanpak van vervuiling. De mogelijkheden zijn zo divers als de grotten zelf diep zijn. Het is een reis die op zijn minst informatief, gevaarlijk en vol leven zal zijn.

Verken de diepten van Majlis al Jinn

Majils al Jinn ligt verscholen in een afgelegen gebied van het Selma Plateau in Oman. Het is de op een na grootste grotkamer ter wereld en een uitdaging voor avonturiers, omdat je naar de ingang van de grot moet lopen en je met een touw naar beneden moet laten zakken. Als je je laat zakken in de diepte van de grot, krijg je pas echt waardering voor de schoonheid ervan.

Tot 2008 was Majlis al Jinn een populaire BASE jumping plaats, en werden er verschillende evenementen en speciale activiteiten georganiseerd tot de regering van Oman het tot verboden terrein verklaarde.

Trakteer je ogen op dit zoute wonder

Onlangs onderzocht een Israëlisch onderzoeksteam de Malham-grot in de Negev-regio van Israël, net ten zuidwesten van de Dode Zee. Met een lengte van meer dan 10 km is deze grot veel langer dan Namakdan in Iran, die 6 km lang is, en is nu de langste zoutgrot ter wereld. Omdat de grot nog niet volledig in kaart is gebracht, is het waarschijnlijk dat er nog een paar honderd meter bij komt als de nauwste delen van de grot worden bereikt.

Zoals de naam al zegt, zijn de wanden van deze “zoutgrot” gemaakt van hetzelfde soort natriumchloride dat in het zoutvaatje op je keukentafel zit. Uit koolstofdatering bleek dat de grot ongeveer 7000 jaar oud is. Een van de teamleden zou wat van het zout aan zijn pasta hebben toegevoegd. Behoorlijk vindingrijk zullen we maar zeggen.